σιγά μην πίστευα τέτοια πράγματα, ούτε είναι αυτός χαρακτήρας ανθρώπου για να μπει σε κείμενο πόσο μάλλον να παρεξηγήσει κανείς και να νομίζει ότι εγώ πιστεύω τέτοια πράγματα Ουφ το επισήμανα ξύπνησα με ένα καρούμπαλο για μετάλλιο και μια φαγωμένη μύτη αλόγου στην ουρά ενός γάτου που έτυχε να περνάει εκείνη την ώρα καπνίζοντας ένα τσιγάρο και κοιτώντας με υποτιμητικά αφού καθόμουν μέσα στα σκουπίδια – μάλλον αποκοιμήθηκα την ώρα που έψαχνα φαγητό χθες το βράδυ – Μα γιατί να συμβαίνει σε εμένα αυτό – άλλοι άνθρωποι τα έχουν όλα – και η αλήθεια είναι πως έχουμε πολλές παραπάνω ιδιότητες από τα ζώα ΚΛΑΠ μια κατραπακιά έπεσε πάνω στο κεφάλι μου από μια σκέψη που βγήκε από μέσα μου με μορφή ουρακοτάγκου νομίζεις ρε βλάκα πως έχεις κάτι παραπάνω από τα ζώα εγώ τα σκέφτομαι αυτά τώρα ή εσύ εσύ μου απαντάει και δείχνει τον εαυτό του οπότε ήτανε ξεκάθαρο πια, μιλάγαμε για κάτι σπουδαίο γι' αυτό δεν καταλάβαινα την απάντηση ούτε στην πιο απλή ερώτηση επειδή ζεις τεχνητά δεν πάει να πει ότι είσαι πιο έξυπνος ρε ζώο νομίζεις ένα λιοντάρι δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει όλα όσα θέλει τα κάνει και μάλλον αν είναι έξυπνο αρκετά σε βλέπει να τυραννιέσαι με ένα σωρό σκέψεις κι ένα σωρό τεχνολογικές μπαρούφες ενώ μπορούσες απλά να αράξεις και να απολαύσεις το δεν είναι αυτή ζωή που κάνεις μίστερ και στο λέω εγώ δεν είναι πιο ηλίθια η γάτα αν θέλει να φάει βρίσκει να φάει αν θέλει να κοιμηθεί βρίσκει να κοιμηθεί και το γαμάτο με τα ζώα είναι ότι είναι πολύ πιο ανεξάρτητα μεταξύ τους ενώ εσένα σου δείχνουνε σου λένε κανονίζουνε και πράττουν άλλοι και εσύ αγχώνεσαι να ακολουθήσεις τους κανόνες και τους νόμους που δεν έχεις βάλει ούτε καν μόνος σου κανονικά ο κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να ζει καταζητούμενος άντε το πολύ πολύ να είχε μια σπείρα αλλά σε κανονίζουνε άλλοι αφού μου ήθελες πληροφόρηση δεν περιμένω τίποτα για κάμποσες δεκαριές χρόνια ακόμα αν και πηγαίνετε τόσο γρήγορα που θα πεθάνετε αρκετά γρήγορα
ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ όχι είναι το φυσικό μου δεν θα ήθελα έναν ξένο οργανισμό μέσα στο σπίτι μου γιατί έχω ήδη κακές εμπειρίες με τα ναρκωτικά στο παρελθόν – μου είχε κάνει δώρο ένα ναρκωτικό μια κοπέλα μου παλιά (μια σχέση που κράτησε αρκετά – 3 ημέρες) και αυτό το ναρκωτικό το είχα μες στο σπίτι και όλο πήγαινε και κατούραγε παντού εγώ έτρεχα να καθαρίζω και να προσπαθώ να το τροφοδοτήσω αλλά αυτό δεν καθότανε σε ησυχία η κοπέλα μου μου είπε έτσι είναι την πρώτη φορά δεν μπορείς να το κουμαντάρεις αλλά μετά θα δεις θα σου αρέσει – μας άφησε μόνους με την μάστιγα που λεγότανε ναρκωτικά κι εγώ το έπιασα από το μακρύ του τρίχωμα και το πέταξα με μια υπέροχη κλοτσιά έξω από το μπαλκόνι στο δρόμο κάτω στη λεωφόρο ακριβώς πίσω από την κοπέλα μου που είχε μόλις κατέβει αλλά δεν το κατάλαβε ούτε από τη μυρωδιά ούτε από τον ήχο ακριβώς κάτω από τη μύτη της όταν γύρισε το πεζοδρόμιο έκανε ναρκωτικά αλλά μάλλον εμένα με άκουσα που φώναξα Να πας στο διάολο δεν θέλω να ξαναβάλω εδώ μέσα ναρκωτικά η μάνα μου είχε δίκιο δεν μου αξίζει τέτοια ζωή ο Θεός έχει προετοιμάσει το καλύτερο πεπρωμένο για μένα και δεν θα το κρατήσω άλλο κρυφό είμαι αυτός που δεν φαίνεται αυτός που τα ξέρει όλα και τα βλέπει όλα και τα κανονίζει όλα σαν τον ίντερνετ να πούμε ένα πράγμα.
Γιεαχ πηδάω στην απέναντι πολυκατοικία με τα ωραία απλωμένα ρούχα παντού και πέφτω κάτω όπως είμαι επίσης θαρραλέος και σκάω στο πεζοδρόμιο από τον τέταρτο όροφο σούμπιτος μπαμ μπαπ σηκώνομαι ξεσκονίζομαι και πέφτει από την τσέπη μου ένα χαρτί από μια σοκολάτα που είχα φάει εχθές και το κράτησα στην τσέπη επειδή δεν είχα που να το πετάξω
Το σηκώνει ένας παππούς – Τι είναι αυτό ρε; μου λέει Τι είναι αυτό ρε; Τι-εί-ναι-αυτό-ρε; Με κρατάει από το μπράτσο και μου έχει φέρει το χαρτί μες στην μάπα κοιτώντας με έτοιμος να μου χιμίξει
Τι είναι λέω κλαίγοντας σχεδόν από τον ψυχολογικό πόλεμο που μου πράττει – Εσύ ρε τα ρίχνεις κάτω και μολύνεις το περιβάλλον – να ήτανε όλοι σαν εσένα ξέρεις τι θα είχε γίνει ο πλανήτης;
Συγνώμη απαντάω ήρεμα με ρωτάς γιατί έριξα το χαρτάκι πάνω στις πλάκες του πεζοδρομίου ή στην πίσσα του δρόμου τέλος πάντων;
Ναι ρε αλήτη
Ρε βλάκα λέω έχεις γεμίσει το χόρτο ή το χώμα ή δεν ξέρω εγώ τι στο διάολο είχε εδώ από κάτω πριν, και το γέμισες με τσιμέντο και έχεις κόψει κάθε αναπνοή της φύσης και μου κάνεις και σκηνή, ζητάς και τα ρέστα; Τι μόλυνα ρε ηλίθιε; Την άσφαλτο μόλυνα ρε; Είσαι βλάκας τελείως; Εμένα με ρώτησες που έχεις πάρει το δημόσιο χώρο – ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ και του έχεις εξαφανίσει ότι φυσικό είχε, εεεε με ρώτησες; Με ρώτησες τι σημαίνει για μένα πολιτισμός; γιατί αυτοί εδώ νομίζουνε πως όσο περισσότερα κτίρια δρόμους φανάρια καλώδια λάμπες τηλέφωνα υπολογιστές τσιμέντα πλάκες σίδερα βάλουνε τόσο πιο πολιτισμένοι είναι. ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΡΑΤΣΙΣΤΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.
Αν δεν είναι έτσι δεν λέει.
Δεν λέω ήτανε ετοιμόλογος αλλά δεν είναι αυτό που αξίζει να κάνεις όταν το αρχίδι που κάποτε είχες έχει εξαφανιστεί κι εσύ ακόμα ψάχνεις εκείνη την γκόμενα που δεν άφηνε τα αρχίδια σου από το στόμα της όταν ήσασταν στο αμάξι και οδήγαγες – θες να δεις αν της αρέσουνε ακόμα και τώρα – έστω αν της αρέσει. Έστω ότι εγώ δεν γράφω αλλά μιλάω αυτή τη στιγμή, έστω ότι σκέφτομαι έστω λίγο. Ποια η διαφορά; Και δεν μιλάω γι' αυτή την διαφορά για την άλλη μιλάω – αυτή που δεν φαίνεται παρά μόνο όταν απομακρυνθείς τόσο πολύ και σου φανεί ότι είσαι τόσο κοντά στο να καταλάβεις την απόλυτη αυτή αλήθεια κι όμως δεν τα καταφέρνεις ποτέ γιατί οποιαδήποτε αλήθεια είναι ακριβής, αποδεδειγμένη, επιστημονικά αποδεκτή κλπ είναι καταδικασμένη να κάνει λάθος – συγχωρέστε με επιστήμονες, αλλά αυτή είναι η αλήθεια, οτιδήποτε εκφράζεται ως αλήθεια είναι καταδικασμένο να κάνει λάθος. Γι' αυτό, αντίθετα, η τέχνη είναι παντοτινή γιατί το μυαλό λειτουργεί καλύτερα στην ασάφεια και στο μυστήριο στον σπόρο που τοποθετείται για εξέλιξη – στην ιδέα ότι υπάρχει κάτι – η τέχνη αφήνει το ξεκαθάρισμα στον ακροατή γι' αυτό δεν παλιώνει ποτέ - επειδή είναι τροφή για το μυαλό και το πνεύμα οποιουδήποτε ανθρώπου, οποιασδήποτε εποχής.
Είναι αστείο αν σκεφτείς ότι καθώς ερχόμουνα εχθές να σε συναντήσω δεν σκέφτηκα το πιο λογικό. Κι εκεί σταμάτησα να αναρωτιέμαι γιατί ήδη ήμουνα πολύ κοντά – δεν ήθελα να χάσω το ενδιαφέρον.
Το χαρτί δεν είναι αυτό που το κάνει – η περιουσία βρίσκεται. Το νερό δεν είναι γυάλινο. Και λίγη φλόγα. Όχι δεν. Εξζάκλι.